Ιστορία 1η (από αναγνώστη μας)
Μια μέρα μετά την Κυριακή του Πάσχα και μετά από
μια δυνατή μπόρα είχα την ιδέα να κάνω μια βόλτα στην πόλη και να απολαύσω τις
μυρωδιές της, αυτές τις όμορφες μυρωδιές μετά από μια δυνατή βροχή ξέρετε…
Περνώντας από την οδό Βρυούλων και στρίβοντας
προς την οδό Ν. Τρυπιά βλέπω ένα παρτέρι, ένα απ τα πολλά εκεί στον πεζόδρομο
της εκκλησίας Κοιτάζοντάς το καλύτερα διέκρινα να
του λείπουν πολλά απ τα διακοσμητικά του τουβλάκια και ήταν λίγο παράταιρο και άσχημο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα του πεζόδρομου.
του λείπουν πολλά απ τα διακοσμητικά του τουβλάκια και ήταν λίγο παράταιρο και άσχημο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα του πεζόδρομου.
Κάθισα και το χάζευα σιχτιρίζοντας το Δήμο και
τις υπηρεσίες του που το άφησαν έτσι παραπονεμένο και γυμνό σε άνιση σύγκριση
με τα υπόλοιπα .
Εκεί όπως ήμουν βυθισμένος στις σκέψεις μου
βλέπω λίγο παραπέρα αυτά τα κομμάτια απ τα τουβλάκια να μου φωνάζουν να κάνω
κάτι για να τα βοηθήσω να ξαναμπούν στην θέση τους…
Από εκεί που ένα μαγικό χέρι τα είχε πάρει ….
ποζάροντας στο φακό |
Απελπισμένος που δεν μπορούσα τίποτα να κάνω…
άξαφνα εμφανίστηκε αυτός ο καλός κυριούλης με ένα απ τα τουβλάκια και ένα
συμπαθητικό σφυράκι.
Μου συστήθηκε και μου είπε:
«Έγώ τα έβγαλα από τη θέση τους … εγώ θα τα βάλω…!!!»
Τρόμαξα στην αρχή… ηρέμησα μετά… σκέφτηκα
τις μέρες και είπα…ΘΑΥΜΑ…!!!!!
Νέα
Φιλαδέλφεια 17 Απρίλη 2017
(Μία μέρα μετά την ανάσταση)
Σήμερα το απόγευμα στη αργομισοτελειωμένη η
αργομισοξεκινημένη πλατεία της Νησίδας και η σφραγίδα όλων μας εφθασε ήδη.
Μια σακούλα με σκουπίδια και κλαριά και άλλη
σαβούρα φρεσκοπεταμένα....
Γιατί μισούμε με αυτή τη μανία τον εαυτό μας;
Εμείς και τα παιδιά μας θα σταθούμε εκεί.....