Προσφυγές κατά του τσιμεντώματος του Κηφισού, από τον Δήμο και κατοίκους

Κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας από τον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας η αίτηση ακύρωσης της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) των έργων «Διευθέτησης – Οριοθέτησης του Ποταμού Κηφισού στο τμήμα από Τρεις Γέφυρες Ανάντη Κόκκινου  Μύλου έως Αττική Οδό». Παράλληλα πρόκειται να κατατεθεί και άλλη μια προσφυγή από το Σύλλογο για την Προστασία των Ρεμμάτων «Ροή» και κατοίκους της περιοχής.

Τα έργα στο Κηφισό έχουν σχεδιαστεί από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών και αποτελούν ένα φαραωνικό έργο τσιμεντοποίησης της κοίτης σε μήκος πλέον των 5 χιλιομέτρων. Ειδικά στα όρια του Δήμου μας καταστρέφουν το φυσικό τμήμα του ποταμού, το οποίο αποτελεί ένα πολύ σπάνιο βιότοπο. Αυτός ήταν ο λόγος που οι κάτοικοι της περιοχής κινητοποιήθηκαν και πέτυχαν να γίνει ομόφωνη απόφαση του Δήμου η αντίθεση στο έργο.

Αντιγράφουμε μερικά από τα επιχειρήματα του Δήμου:

«Ο Δήμος Ν. Φιλ/φειας- Ν. Χαλκηδόνος είναι αντίθετος  για το επιδιωκόμενο ως άνω έργο

εγκυβωτισμού με οπλισμένο σκυρόδεμα, διότι τα ποτάμι πρέπει να παραμείνει  φυσικό, ανοιχτό, πρέπει να δείξουμε σεβασμό προς το οικοσύστημα, πρέπει να γίνονται συχνά καθαρισμοί από φερτά υλικά, οι όχθες του να διαμορφωθούν με ήπιες οικολογικές παρεμβάσεις σε χώρους αναψυχής και περιπάτου για τους κατοίκους.

Η κατασκευή  των έργων διευθέτησης γίνεται με τσιιμέντα και συρματοκιβώτια, τα οποία είναι υλικά οδοποιϊας και ακατάλληλα για υγρό περιβάλλον, όπου έχουν μικρή διάρκεια ζωής.

Τα έργα  πρόκειται να γίνουν με την τοποθέτηση συρματοκιβωτίων στο μεγαλύτερο μέρος. Τα συρματοκιβώτια όμως  είναι παρωχημένη τεχνολογία, ΜΗ ΦΙΛΙΚΗ προς το περιβάλλον, διότι:

1.- για να τοποθετηθούν απαιτείται αποψίλωση της πλούσιας παρόχθιας βλάστησης, η οποία περιλαμβάνει αιωνόβια πλατάνια, ποικίλα άλλα  δένδρα, δεκάδες φυτικά είδη και φυσικούς βραχισμούς.

2.- Στο συγκεκριμένο τμήμα μάλιστα έχουν καταγραφεί από το ΕΛΚΕΘΕ 4 είδη ψαριών: ο ποταμοκέφαλος, η μπριάνα, το κουνουπόψαρο και το χέλι καθώς και σε πιο ανάντι τμήμα του ποταμού το προστατευόμενο και ενδημικό  αττικόψαρο. Όλα  αυτά τα είδη κινδυνεύουν να χαθούν, μαζί με άλλα δεκάδες άλλα είδη της πανίδας και ορνιθοπανίδας, όπως πρασινοκέφαλες αγριόπαπιες και ερωδιοί [ αργυροτσικνιάδες, σταχτοτσιχνιάδες, λευκοτσιχνιάδες, νυχτοκόρακες κλπ].

3.- Πάνω στα συρματοκιβώτια δεν φυτρώνει ούτε μαϊντανός. Είναι ζήτημα χρόνου η  κατάρρευση τους, όπως έχουμε παρατηρήσει στο σύνολο των ρεμάτων της  Αττικής, όπου έχουν τοποθετηθεί.

Η συμβολή των ποτάμιων οικοσυστημάτων είναι τεράστια:

1.- προσφέρει άριστη αντιπλημμυρική  προστασία, όταν διατηρεί στον μέγιστο βαθμό την φυσική του οντότητα. Κυρώς τα δένδρα που το ριζικό τους σύστημα  προχωρεί σε μεγαλύτερο βάθος, ενοποιεί τα πιθανά διαφορετικά στρώματα με αποτέλεσμα να συγκρατεί το πρανές να μην υποχωρήσει.

2.- βοηθά στην παραγωγή οξυγόνου και στην δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα.

3.-  αποτελούν φυσικούς αεραγωγούς που βοηθούν ευνοϊκά στο μικροκλίμα

4.- με την βλάστηση τους συμβάλλουν στον καθαρισμό του ατμοσφαιρικού αέρα.

Επίσης η παραρεμάτια και υδρόβια βλάστηση των υδρορεμάτων συμβάλλει στην  απομάκρυνση των ρύπων από το νερό.

Διευθέτηση δεν σημαίνει οχετοποίηση.  Εννοιες όπως  επαναφυσικοποίηση, φυσική μηχανική, οικολογική ισορροπία, βιώσιμη ανάπτυξη ακούγονται ως ξένες λέξεις. Όμως αυτό είναι που χρειάζεται το ποτάμι και αυτήν την μέθοδο χρησιμοποιούν τα σύγχρονα κράτη».